Tabulae leves coibiturae sunt materiae novae aedificandi adhibitae ad altam efficientiam thermicam cum pondere minore, easque idoneas reddunt ad usus ubi onus structurae interest vel facilius instituendi ratio est. Tabulae saepe continent materiam centri levem—ut polystyrenum expansum (EPS), schiuma polyurethanica, vel structurae favonii—coniunctam ad tegulas tenuis, rigidas (aluminium, ferrum, vel materiae compositae), qua productum efficitur multo levius quam materiae coibiturae traditae, dum tamen robor et valorem coibituri servatur. Natura levis tabularum istinc onerandi, tractandi et instituendi rationem facilitat, machinis ponderosis indigentia minuitur et merces operarum contrahitur. Hoc eas praecipue utiles reddit ad aedificia iam existentia reficienda, ubi additio materiae gravis structuram gravaret, vel ad structuras provisoriae quae celerem coetum requirunt. Licet leves sint, tabulae excellentem durabilitatem offerunt, humiditatem, corrosionem et ictus resistunt, qua diuturnam efficientiam certam reddunt. Tabulae leves coibitae late utuntur in aedificiis domesticis (parietes, tecta), aedificiis mercimonalibus (officinae, emporia), et vehiculis (aeris navis recreativae, domus modulares), efficientiam energicae praebentes per minimizationem transvectionis caloris. Praeterea designandi libertatem offerunt, cum profile tenui quod spatium interius auget. Ad aedificatores quaerentes tempus aedificandi minuere, onera structurae reducere et efficientiam energicam augere, tabulae leves coibitae solutionem practicabilem et versatilis praebent.